Zamanı Geçmiş Şiir

Modern bir adamım
Lafın gelişi
Metroda kalabalık
İnternette yavaşlık
Böyle dertler edindim
Teknoloji umrumda
Özlem duymadığım
Boş zamanlarda

Zaman yetmiyor Azize
Böyle bir adam olunca
Oysa ne kadar genişti
Özlem duyarken
Göreceli canım
İzafeyet derler ona
Bilmem desem yalan olur
İçten ol adam
Kadın sen de öyle ol
Ben mi
Güldüm

Hep bana geliyor söz
Ben sana gelemiyorum
Hikayem böyle başladı işte
Zaten yapamadığım
Ay yapmadığım
Şeyler belirliyor hayatımı
Fark ettin mi
Artık kendimi kandırmıyorum
Çünkü iş tanımımda yok

Biraz da senden konuşalım
Kilo aldım bu arada
Saçlarımı kestirdim
Yüzüm ortaya çıkmış
İyi bir şey mi bu
Umarım iyidir
İş tanımımda ummak da yok
Ama yapmayı seviyorum
İnsan sevdiği işi yapmalı
Böyle der mentorlar
Senin gibi

Sen ne dersin bu konularda
Sen hep susarsın
En azından bu aralar
Ben sesini de özledim
Ama bunu söylemeye hakkım
Yoksa
Ah sevgilim
Pardon

Ben hala onu seviyorum
Bak burada senden bahsediyorum
Neşeli bir şiir yazıyorum
Oynak bir şarkı belki
Ama içim kan ağlıyor
Paslı bir bıçak
Sevdiğim kadınların
Sevdiği şarkılar
Ama seninkiler
Üstüne kör be sevgilim
Üstelik konuyla alakalı

Hani diyor ya Ahmet Kaya
Ellerini diyor
Yatamam diyor
Yakarım diyor
Ah aklıma ellerin geliyor
Ama kaç kez anlatsam bu masalı
Ellerini alıp gidiyorsun
Keşke keşke diyorum
Keşke doluyor yüküm

Kötü oldu bu şiir
Çünkü geçti zamanı
Bizden de geçti mi dersin
Bugün aklıma geldi
Ya evlenirsen
Benimle değil başkasıyla
Aslında hep geliyor
Türlü türlü şeyler buluyorum
Ama bugün bulamadım
Bugün bilemedim
Ne yaparım
Utanırım kahrolurken
Sinirimle üzüntümü
Özlemi de hesaba katarak
Yok özlemi katla bir de

Neyse zamanı geçti bu şiirin
Demiştim
Kurak bir yaz geçti
Ben senden geçerim sandım
Geçmedim
Zaten kötü oldu bu şiir
Çünkü durmadan adın geliyor
Alt altta yazasım geliyor
Gözlerin
Bir kaç kıta gözlerin
Gözlerin
Gözlerin
Gülerken kıstığın
Gözlerin
Gözlerin

Sen tamamla bu şiiri
Zaten geçti zamanı
Söyle peş peşe
Senden en çok duymayı
Tek senden duymayı sevdiğim
Sevdiğim
O malum kelimeyi
…