Ceylan

bir monoton heyecan ara
zamanında benim okşadığım saçlarında
güneş bul bir yerden sakla karanlığını
geri al zamanı çantandaki bıçağa
ne oldu doldu gözlerin
geri almadılar mı saatleri
neyi geri istedin de vermediler

sen kendini mi sakladın yoksa umutlarına
inandın mı dokundukça grileşmeyen bir gökkuşağına
anılarımızı mı sattın unut tüccarlarına
mesai sevdalar mı istedin sonra
zorunluluklar aşkına dudak istihdamları
öpüşürken yutkunmaları tutku addetmek
koleksiyonunda yeni hayal kırıklıkları

ne var şimdi planında
giden tazminatları mı 3+1 evlere gömülen
doğacak çocuklar
henüz tensip görülmeyen biçilmiş donlar
şimdi bırak dünün tozunu kazımayı döşemelerden
itiraf et korkuyorsun halı altına süpürdüklerinden
lakin korkma
geçti masal
öldü ceylan
tavşan küstü onu hapseden dağa
prens döndü bataklığa
oldu geri kurbağa


Yayımlandı

kategorisi

yazarı:

Etiketler:

Yorumlar

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir