Kategori: Sevdiklerim

Sana bakmak toprağa bakmak kadar güzeldi Sert şarkılar vardı yanaklarında Sabahın sisini dalgın atlara yükledim Senin şehrine vardım saçlarını aradım boşuna Sen yoktun bir şey yoktu Bütün dillerde yalan söyledim sana inanmak için Sen gittin tarih bitti milat neyi açıklayabilir Sana bakmak toprağa bakmak kadar güzeldi Ne vardı bir de bahçeler vardı Bahçeye resimler düşmeye…

Ayşe! Sesini duymadığım gün Yaşanmış değil Açan çiçek değil Öten kuş değil Seni görmediğim gün İçimde yıldızlar sönük Güneşler güneş değil Seni sevmediğim gün Seni anmadığım gün Olacak iş değil

Sanma ey dilber şu kurban ettiğim tek can değil Kırma gönlüm sırça camdır porselen fincan değil Aşk-ı İrem’den düşüp çöller aşan Tarık benem Gözlerimden kan sızar inci sedef mercan değil Ölmeden girmek ne mümkün bağ-ı İrem semtine Can verem dersem inanma can bu patlıcan değil Çeşm-i fettânından ilhâm alsa şâir olma mı Yoksa bu İlhan…

Gözlerin bir yeşil fanilaydı balkonda uçuşan Sicim yağmur taklidi Bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan Bardağa birkaç çiçek ıslamaktan. Parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla Parmağıma düşen bir damla kandı aşk. Seni sevince pazara çıktım sevinçten Enginar aldım “süper enginarlar” diye bağıran adamdan Oturup ağladım sonra, şaşırdın. Bu…

zar tutuyorsun ey hayat bu kaçıncı sevgili yanlış ata oynamışım gözlerim öyle dedi. pır pır diye ses çıkardı yürürken yüreğimden denizleri sulardım tozmasın diye deniz sporu çok severdim çiçeğe yem vermeyi kuşlara binerdim ve kaçardım basından bak buraya yazıyorum diye milyar kelimeyi ziyan eden de bendim hem de hiç sıkılmadan. güzeldim de galiba bunu nasıl…

Keder içlerden ve evlerden kapı önlerine taşar erken saatlerde ağrı neye tahvil edilir? Keder bilhassa kenar mahallelerde işten eve yorgun dönen kızların köprücük kemiklerinde boy verir Siz duymazsınız onlarla ben hep bir ağızdan bağırırız bizi parklar delirtti bizi çam ağaçları bizi atlar bizi babamlar bizi iddia kuponları ganyan bayileri güzel adamlar güzel kadınlar bizi patronlar…

Bu kaçıncı yalnızlık trenlerin ardında Bin pare olduğum kaçıncı bozgun Bir gün bu esrarlı hikâye biter Erzurum garında, banklar üstünde Kalem bana kızgın, kitaplar kızgın Hasret katar katar uzayıp gider İçimde bir figân her düdük sesi Her vagon efkârlı bir uzun hava Göçmen kuşlar hâlâ dönmedi geri Kurumuş, evlerin karanfilleri Ey Mona Lisa’nınkıskandığı el Sihrine…

Onun bedeni bir tımarhane içinde çok işçi, deli ve çalışkan! onun bedeni bir kule. içinde çok basamak, karanlık ve nemli. güdürerek çıkarır merdivenlerden, ağlatarak indirir aşağı! onun bedeni bir küre yüzeyi çok giz, parlak ve akışkan. döndürdükçe gösterir çarpıtmaz, zamana saygılı ve acıyan

Kardeşlerim bakmayın sarı saçlı olduğuma ben Asyalıyım bakmayın mavi gözlü olduğuma ben Afrikalıyım ağaçlar kendi dibine gölge vermez benim orda sizin ordakiler gibi tıpkı benim orda arslanın ağzındadır ekmek ejderler yatar başında çeşmelerin ve ölünür benim orda ellisine basılmadan sizin ordaki gibi tıpkı bakmayın sarı saçlı olduğuma ben Asyalıyım bakmayın mavi gözlü olduğuma ben Afrikalıyım…

Bu yağmur… bu yağmur… bu kıldan ince Nefesten yumuşak yağan bu yağmur… Bu yağmur… bu yağmur… bir gün dinince. Aynalar yüzümü tanımaz olur. Bu yağmur kanımı boğan bir iplik Tenimde acısız yatan bir bıçak Bu yağmur yerde taş ve bende kemik Dayandıkça çisil çisil yağacak. Bu yağmur delilik vehminden üstün; Karanlık kovulmaz düşüncelerden. Cinlerin beynimde…